Por que soñar contigo?
Por que se cando esperto xa non estás e volve a dor de estar só?
Por incrible que pareza, creo saber a resposta. Soñar equivale a un mundo paralelo onde deixamos renda solta á imaxinación, sabendo que non haberá nel unha avaliación social do que dirán.
Aí mandamos nós!
Igual que en carnaval a xente se disfraza daquilo que habitualmente non é ou non pode ser, nos soños vivimos aquilo que no eido real non estamos disfrutando, ou se presenta doutra forma. A veces modula a realidade, e outras é premonitorio.
Seguindo esto, por que non ei disfrutar dos soños ainda que despois non teña o que neles aparece?
A perversión dos soños anima a tímida, apagada, responsable e desconfiada vida que levo.
---
véxanse as citas
---
María.
[que bonito cando se soñan cousas bonitas...]
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario