"A espera faise eterna.
Vai ser certo que quen espera desespera porque non sei como ela da aguantado sen saber nada.
É incrible como ainda arredrados físicamente a miña mente está máis apegada a ela ca nunca.
Creo que antes non pensaba tanto nela... Agora... Agora case cada cousa que fago perde sentido se ela non existise.
Por que quererá que me acostume á súa ausencia?
Por que me pide 21 días?
Que pretende mostrarme?
Hoxe teño moitos momentos e recordos na mente.
Hoxe teño moitas preguntas que facerlle.
Hoxe quería tela comigo, decirlle todo o que sinto e aquelo que nunca lle dixen."
María
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario