Como a coñecín?
Pois apareceu na miña vida un pouco sen pensar. Coma un ovo "kínder" , de sorpresa. E de feito nunca mellor dito porque cando un ten un ovo kínder nunca sabe si a sorpresa que atopará no interior será a que mola ou aquela que dis..."para esto collín eu o ovo?"
Pero con Cortizo foi agradable.
Cando a ves por primeira vez non sabes como reaccionar, como "entrarlle" nin que reacción vai ter ela, pero ten ese imán como persoa que no fondo, sen saber moi ben como, atráete e fai que te acerques. E una vez que accedes a acercarte...para min foi imposible arredar dela.
Así que si me preguntas se podería vivir agora sen ela?
Pois non o sei, a verdade, pero creo que me costaría. Ela xa vive dentro de min.
María
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario