Historias sen final VI

Non daban crédito ao que estaban a ver. En tódolos seus anos á fronte do departamento de homicidios nunca lle pasara algo así.

Cando chegaron á entrada do restaurante pensaban atopar tan só un cadáver, "rutina", o de sempre. Ver, investigar, procesar.
Máis o que atoparon non foi para nada iso.

O cadáver, colocado na entrada do "Ristorante di Marcelo", estaba envolto en vendas.
Sorprendente.
Estaba momificado, ou era unha momia de verdade?

Xunto ao "faraón", como deu en chamalo, un cetro de ouro e un gato con ollos de rubí tal estampa exipcia.

Sen pensalo moito, Xoel deu uns pasos, entrou no restaurante e berrou:

- Algún historiador de arte na sala?!?

María
.

[Ás miñas queridas historiadoras de arte]