Tumbada. Como tantas outras veces, na tumbona, mirando o inmenso universo, repleto de estrelas, sentiu unha vez máis a presenza da soidade.
Imaxinara tantas veces estar contemplando o ceo estrelado das noites de verán con ese alguén especial!
Albergaba no seu interior tanto cariño para dar en pequenos frascos que transformasen en inesquecibles momentos tan sinxelos!
Máis a pesar de todo iso, dos seus desexos e sentimentos, alí se atopaba ela unha vez máis, tumbada. Como tantas outras veces, na tumbona, mirando o inmenso universo repleto de estrelas...
María
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario