domingo, 2 de agosto de 2015

Unha chamada

- Ola.
- Ola.
- Estás libre?
- Si, por que?
- Queres ir camiñar?
- Vale. Estás ben?
- Non.
- ...pois non sei que decirche...
- Non che pedín que me dixeses nada. Non preciso que me fales, só que esteas.
 
Eran tempos malos para Laura. A min tamén me gustaría que estivese aí se a necesito. O que me pedía non era nada i erao todo. O que me pedía non custaba nada porque a dedicación que poida mostrarlle, sempre será pouco no infinito dunha amizade.
 
María
.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Seguidores