É incríble como cousas tan pequenas, detalles que parecen insignificantes, momentos que parecian "un máis"...agora o son todo para traerme o teu recordo.
É incríble como hai un ano sentíamos a túa presenza e como me fas sentir a túa ausencia.
É incríble o atemporal que se converte todo, como non parece que pasase o tempo e de repente semelle que pasou unha eternidade.
É incríble como realmente nadie nos chega a deixar mentras o teñamos no recordo, mentras o teñamos presente...
María.
No hay comentarios:
Publicar un comentario