- Hoxe remata -dixo Adrián coa voz algo tristeira.
- Pero valeu a pena -contestou Anxo ao seu carón.
Estaban os seis sentados na area, mirando coma hipnotizados o vaivén das olas do mar.
Corría unha leve brisa e o sol xa comezaba a esconderse.
Ao día seguinte cada un deles volvería ao seu lugar de orixe, e a época de descanso chegaba á súa fin un ano máis. Sabían que ocorrería, levaba sucedendo así xa había unha década. Dende aquel campamento ao que acudiran con dez anos e no que entablaran tan boa amizade, decidiran seguir xuntándose cada verán para vivir novas aventuras. Ningún deles faltara nunca e no seu décimo aniversario decidiran esgotar ata o último raio de sol daquel verán.
- Valeu. Vémonos o ano que vén, non rapaces? -preguntou Xoel sabendo xa a resposta.
- Iso nin o dubides -respondeu Alberto- Ainda nos quedan moitas festas que facer!
- Pois entón aquí xa acabamos por hoxe, imos tomar unhas cañas? -arrincou a dicir Tomás.
Ningún deles levou a contraria. Colleron os seus bártulos e marcharon entre risas cara "o bar de sempre".
María
.
*Foto cedida por J. M.
No hay comentarios:
Publicar un comentario