Historias sen final X

- Dame un bico.
- Non -respondeu.
- Por qué? -preguntou con asombro.

Todo quedou en silencio, seguiron camiñando ata que parou o paso e dixo mirando os seus ollos...

- Bícame.
- Non.
- Pero, porque?
- Non quero bicarte...

A súa cara de incredulidade e sorpresa facía que os seus ollos se abrisen ata máis non dar.
O silencio volveu aparecer. Entón continuou decindo...

- Non quero bicarte... Si os nosos beizos se xuntan quero que sexa porque "nos bicamos".

Esta vez o silencio tornou agradable e esbozou sorrisos en ambalas dúas caras. Acercáronse e bicáronse ante os últimos raios de sol do primeiro día de verán.



María
.