Din que as segundas partes, en todo, nunca foron boas, pero iso pasa por varias razóns.
Iniciamos unha segunda parte querendo sorprender como fixemos na primeira, con unha idea similar porque na primeira funcionou, e a veces esquecémonos de que xa temos historia e o que sorprenda agora non pode ter moito que ver co que xa pasou, pero ao mesmo tempo, non pode perder a esencia do que había porque iso era o que nos enganchaba.
Outras veces as segundas partes comezan con moita ilusión porque son ruptura coa primeira e teñen a intención de dar un cambio, de iniciar algo novo. De ser un capítulo de transición. Funciona porque é algo diferente ao primeiro, coa mesma esencia e que vemos como unha etapa de paso, pero falla porque en moitas ocasións queda niso e non avanza ata chegar á triloxía.
En calqueira caso, o que está claro é que unha segunda parte non funcionará nunca si non se comeza, e precisamente iso é o que ambos ían facer: comezar a súa segunda parte.
María
.
No hay comentarios:
Publicar un comentario