viernes, 17 de junio de 2011

Duras realidades

Y es entonces, tras muchos años de convivencia y muchas conductas, cuando descubres a esa persona y encuentras en ella a un ser al que le gusta ser alagado, admirado, necesitado.
Porque si no lo necesitas no tiene una razón para vivir. Los demás son el motor para llevar a cabo su conducta, y ha olvidado la verdadera razón de por qué hace lo que hace.

Es entonces, cuando te planteas seguir o no la convivencia con esa persona. Pero... y si esa persona eres tú mismo?


[...y si un histriónico tiene personalidad múltiple?]


María
.

2 comentarios:

  1. miña querida María o meu pensar é de creer que todos nalgún momento da nosa vida, temos personalidade múltiple polo feito de que as circustancias que nos rodean tamén o son, e hai que ter en conta que o exceso ou defecto de certas hormonas modelan nunha porcentaxe cuantificable a nosa conducta. Por iso as variables independentes son determiñantes nos estudios psicolóxicos, e todo é relativo.Un pensamento persoal contigo.bkos

    ResponderEliminar
  2. dificil dar una respuesta.... igual de dificil es no convivir contigo mismo no???

    ResponderEliminar

Seguidores