Cartas para todos e para ninguén (III)

"FELIZ. Polo tempo vivido, polo que ainda me queda por vivir. Polos encontros inesperados e polos encontros programados. Polas risas entre amig@s. Polos actos desinteresados de outras persoas e máis ainda polos que fago e conseguen esbozar sorrisos nos demáis, porque a miña felicidade está na felicidade e benestar do meu entorno. Polas idas de olla en conxunto. Polas miradas cómplices, polas pícaras, polas comprensivas... Por sentirme querida na cercanía e na distancia, porque  significa que a túa persoa forma parte dos recordos e pensamentos dos demáis. FELIZ. Pola compañía do día a día e pola que se presta de cando en vez. Polo traballo, sobre todo polo ben feito, ou por aquel no que sabes que cada un aporta o máximo de sí para lograr que sexa "ben feito". Pol@s amig@s e a familia, porque sen eles posiblemente nada fose igual. Por verbas que digan "boas noites, descansa",  ou as que din "bos días". Por cando sabes que "estás tontita" e ainda así che gusta que  cariñosamente cho digan. Porque existe xente capaz de decir "que pasa? Estás rar@" sen tan sequera verche a cara, e máis ainda cando intentan que deixes de estalo. FELIZ. Porque a vida sempre pode ser peor e se miras ao redor atopas "un algo" que che recorda que o vaso sempre está cheo (metade líquido, metade gaseoso). No fondo, FELIZ por cada unha das cousas que pasan no que chamamos a "nosa vida", porque sen as malas non apreciamos as boas, e sexan unhas ou sexan outras, avanzamos, e iso implica vivir. FELIZ, simplemente FELIZ. A felicidade eterna e continua non existe. Nada é continuo... A felicidade está en cada pequeno momento que nos fai vibrar de emoción, que nos fai rir, que nos fai chorar, saltar, actuar en prol dos demáis, dar cariño, amor. En cada un deses momentos.  Igual que deixamos que o cerebro faga un todo da percepción que entra polos sentidos, fagamos que una cada un deses pequenos momentos para crear a nosa FELICIDADE. Ainda que semelle complicado, non penses no que non tes para ser FELIZ senón non poderás ver todo o FELIZ que es."

María
.

Cartas para todos e para ninguén (II)

Querido TI:

Volver aparecer nos meus soños quere decir que ainda non marcharas de todo.

Volver sentirte preto. Volver sentir a túa voz, as túas palabras, as túas caricias...

Sentir que o corazón non se pechara tra-la coraza de xeo que o frío inverno deixou despois do teu paso...e volver soñar coa felicidade, con ter sentimentos que fagan esbozar sorrisos sen ter unha razón concreta, simplemente, ser feliz.

Pero como esquecer si os recordos non deixan de aparecer?

Como querer sen deixar de quererte?

Como borrarte sen poder esquecerte?

María
.

Cartas para todos e para ninguén

Querido TI:

Hai tempo que quería preguntarche porque ó marchar levaches contigo tantas cousas de min...
Si realmente a inspiración vén das musas, debe ser que a miña musa estaba en ti pois dende aquela crear, imaxinar, facer que as ideas voen entrelazadandose coma bolboretas no ar, coma paxariños xogando na primaveira, coma follas que caen das árbores nunha tardiña de outono pra rematar xuntas ata o final do traxecto, é unha tarefa complicada...
Si realmente a inspiración vén das musas, marcha ti todo o lonxe que queiras e deixa que a miña regrese a min chea de ilusión...

Maria
.