Hai persoas que nos deixan, que se van. E non porque eles queiran senon porque lles toca irse. E deixannos sen máis, cun vacío que pensamos que nunca imos poder cubrir. Pero dende o sitio ao que van, miran de cando en vez para nós e vannos enfocando parte do camiño, e ilumínanos a outras persoas que á súa vez se converten no noso foco. E que sería de nós sen ese foco!? E seguro que si pechas os ollos sabes perfectamente de que persoas falo.
E cando pechou os ollos chegou por detras e deulle un abrazo.
María V. Rey
No hay comentarios:
Publicar un comentario